Blogovision 2017: 13. Arcade Fire – Everything Now (από το Μόντρεαλ)
Για σάντουιτς παστράμι στην πιο χαλαρή πόλη του Καναδά.
To 2017 οι Arcade Fire αποφάσισαν να το γλεντήσουν και κάποιοι από εμάς έκριναν ότι δεν έπρεπε να το κάνουν. Τέλος πάντων, προσωπικά -όπως έγραψα μια μέρα στο Facebook, σχολιάζοντας με ένα σμπάρο δύο μουσικά τριγόνια (το άλλο μέγα σκάνδαλο της χρονιάς, δηλαδή, για το οποίο ευθύνεται η Μόνικα)- “το Everything Now το απόλαυσα Στάλα-Στάλα”.
Φυσικά και δεν είναι “Funeral” ή “Neon Bible” ή “Suburbs” (αλλά δεν πειράζει, γιατί όπως είπαμε στο νο. 15 μου, υπάρχει ο Blaudzun να τα συνεχίσει αυτά), είναι όμως πολύ ανώτερο του “Reflektor”. O λόγος που εκείνο είχε πάει πιο ψηλά στη λίστα μου είναι απλός: Το 2013 ήταν μια μέτρια χρόνια. Μόνο τα δύο πρώτα μου άλμπουμ από εκείνη τη λίστα θα χωρούσαν στη φετινή μου δεκάδα, ας πούμε.
“Το Everything Now το απόλαυσα Στάλα-Στάλα”.
Πίσω στο “Everything Now” και τις disco σηκωμάρες του, αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι στο roadtrip που κάναμε αυτό το καλοκαίρι στον Καναδά, δεν έπαιζε και πάρα πολύ στα ντόπια ραδιόφωνα. Παλιότερα τραγούδια των Arcade Fire ακούγαμε συχνά, μέχρι και Δέσποινα Βανδή πετύχαμε κάποια στιγμή, αλλά από το “Everything Now” μόνο το ομώνυμο κι αυτό σχετικά αραιά. Το Μόντρεαλ πάντως, η πόλη τους, ήταν πολύ Arcade Fire. Ακομπλεξάριστο και κουλ και άνετο και φιλόξενο και χαμογελαστό και χαλαρό. Αν ταξιδέψεις κάποτε ως εκεί, οπωσδήποτε μπίρες στο Vices & Versa και παστράμι στο Schwartz’s. Έχει και ο Butler με την Chassagne ένα εστιατόριο εκεί (αϊτινό, φυσικά), αλλά δεν καταφέρουμε να το χωρέσουμε στο πρόγραμμά μας. Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά.
Η λίστα μου για το 2017, ως τώρα:
13. Arcade Fire – Everything Now | 14. Waxahatchee – Out In The Storm | 15. Blaudzun – Jupiter (Part II)
16. Big Thief – Capacity | 17. Robert Plant – Carry Fire | 18. Bjork – Utopia | 19. Feist – Pleasure | 20. Perfume Genius – No Shape
