Έι παλικάρι, γιατί δεν κάνεις το επόμενο βήμα;

H απάντηση του Homo Ludens:

Το σκηνικό είναι γνωστό. Γνωρίζεστε από παλιά. Τρέφατε αισθήματα ο ένας για τον άλλον. Είχατε χαθεί για χρόνια. Ξαναβρεθήκατε σε ένα πάρτι. Περάσατε τέλεια. Στο τέλος ρίξατε κι ένα βιαστικό φάσωμα. Τόσο ωραίο, τόσα πολλά υποσχόμενο, που σε έκανε να τον σκέφτεσαι για μέρες. Κι όταν πια άρχισες να απογοητεύεσαι που δεν έψαξε να σε βρει, ξαναεμφανίστηκε, το ίδιο φανταστικός και τέλειος, σε πήρε και βγήκατε, ξαναπεράσατε μαγικά, ίσως να το προχωρήσατε και σε χορταστικό σεξ, τέλος πάντων το απολαύσατε. Και μετά πάλι κενό, εξαφανισμό, μερικά likes στο Facebook και κάποια υπόσχεση για ένα επόμενό ραντεβού –μια στο τόσο, κι απ’ αυτές να τηρείται μόνο η μία στις δέκα.

Τα κάνουμε κάτι τέτοια εμείς οι άντρες. Για πολλούς λόγους. Όχι όμως επειδή δεν γουστάρουμε. Μη σε πιάνουν οι ανασφάλειες, μην αρχίζεις αυτά τα «ρε μπας και δεν του αρέσω τόσο πολύ;» και το ρίχνεις στις σοκολάτες και τα φυστικοβούτυρα. Εδώ μιλάμε για φούντωση αμοιβαία. Τη νιώθεις όταν τον βλέπεις, βλέπεις ότι τη νιώθει κι εκείνος. Αν η φάση ήταν ότι ψάχνει μόνο μια καβάτζα για σεξ, θα το είχες καταλάβει. Αν φοβάσαι ότι δεν μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά του ενός από το άλλο, στείλε μου επιστολή και θα ασχοληθώ με το πρόβλημά σου σε επόμενο τεύχος. Εδώ τώρα θα αναλύσουμε μια προβληματική συμπεριφορά των ανδρών, όχι μια γυναικεία. Άρπαξε αυτή τη σπάνια ευκαιρία να μπεις στο μυαλό μας και επωφελήσου. Αν βρίσκεσαι σε μια κατάσταση σαν αυτή, με ξέφρενο γουστάρισμα αλλά με μετέωρο το επόμενο βήμα, τότε να ξέρεις ότι εκείνος βρίσκεται μάλλον σε μία από τις τρεις παρακάτω φάσεις:

 Άρπαξε αυτή τη σπάνια ευκαιρία να μπεις στο μυαλό μας και επωφελήσου. Αν βρίσκεσαι σε μια κατάσταση σαν αυτή, με ξέφρενο γουστάρισμα αλλά με μετέωρο το επόμενο βήμα, τότε να ξέρεις ότι εκείνος βρίσκεται μάλλον σε μία από τις τρεις παρακάτω φάσεις:

Περίπτωση α’: Έχει άλλη σχέση

Η ατάκα του προς τους φίλους του: «Ρε δεν θέλω να χωρίσω την Άννα. Αλλά αν χώριζα, θα ήθελα να τα φτιάξω με κάποια σαν την Εύη». (Καλά κρασιά)

Συγγνώμη που θα χαλάσω τη φαντασίωση, αλλά είναι κάτι που το συνηθίζουμε –ακόμη κι οι πιο έντιμοι και «καλά παιδιά»: Κρύβουμε το δεσμό μας, αν μας βολεύει. Όχι κατ’ ανάγκη για να απατήσουμε. Ο δικός σου ιππότης πάνω στο λευκό άλογο πιθανότατα περνάει όντως τόσο καλά μαζί σου και μάλλον σε γουστάρει πολύ. Αλλά όταν γυρίζει σπίτι και η λογική ξανατιθασεύει το θυμικό, η πραγματική του σύντροφος ξαναγίνεται προτεραιότητα. Διχασμένος ανάμεσα σ’ αυτό που θέλει λίγο και το έχει και σ’ αυτό που (νομίζει ότι) θέλει πολύ, αλλά δεν ξέρει αν μπορεί να το αποκτήσει, βασανίζεται και βασανίζει. Κάνε του τη χάρη να τον απαλλάξεις από το δίλημμα, διατηρώντας τη δική σου αξιοπρέπεια. Απαίτησε ένα ρόλο ή μια απάντηση γιατί δεν στον δίνει. Μάθε τι συμβαίνει. Αν δεν είναι φταίει το ότι έχει ήδη γκόμενα, τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα (βλέπε τις παρακάτω περιπτώσεις)…

Περίπτωση β’: Είχε άλλη σχέση (κι ακόμη αναρρώνει)

Η ατάκα του προς τους φίλους του: «Έλα μωρέ που την ταλαιπωρώ. Σιγά, δεν πάει πουθενά». (Μέχρι που πηγαίνει)

Η περίοδος στη ζωή μου όπου η έννοια καβάτζα είχε την τιμητική της, ήταν στο ένα, ενάμιση χρόνο μετά το χωρισμό από την πιο μεγάλη μου σχέση. Μπορεί να θέλουμε εμείς οι άντρες να θεωρούμε τους εαυτούς μας λιγότερο συναισθηματικούς από εσάς, αλλά κάποιοι δεσμοί αφήνουν και σε μας βαθιές ουλές. Από την άλλη, δεν γίνεται να πάψουμε να είμαστε και άντρες. Όσο κι αν σκεφτόμαστε την πρώην, όσο κι αν μας λείπει, χρειαζόμαστε κατ’ αρχάς το σεξ. Οπότε ανοίγουμε το μαύρο καταλογάκι και αρχίζουμε τα τηλέφωνα.

Αλλά χρειαζόμαστε και τη συναισθηματική κάλυψη που προσφέρει μια άλλου τύπου καβάτζα. Μέσα στη βιασύνη μας να επουλώσουμε τις πληγές που έγραφα πιο πάνω, ενθουσιαζόμαστε πιο συχνά απ’ ότι πρέπει με κάτι καινούργιο (ή παλιό, που ξαναβρέθηκε ξαφνικά στο δρόμο μας) και δημιουργούμε στο κεφάλι μας μια φανταστική κατάσταση που νομίζουμε ότι θα είναι πάντα διαθέσιμη για το συναισθηματικό μασάζ που τόσο έχουμε ανάγκη, ακόμη κι αν δεν αποφασίζουμε ποτέ να κάνουμε επιτέλους το περίφημο «επόμενο βήμα» γιατί δεν νιώθουμε 100% σίγουροι ότι ξεπεράσαμε την πρώην. Αν σου έχει κάτσει τέτοια περίπτωση, έμπλεξες πολύ άσχημα, γιατί πιθανότατα την έχεις δει και λίγο ψυχολόγος και νομίζεις ότι θα του δώσεις τη λύση στο μπέρδεμα. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να μπερδεύεσαι ακόμη περισσότερο εσύ. Και να μένεις για πάντα στην άκρη, περιμένοντας ένα τηλεφώνημα που δεν θα οδηγήσει και πολύ μακριά…

Περίπτωση γ’: Φοβάται

Η ατάκα του προς τους φίλους του: «Δεν ξέρω αν είμαι σε φάση για σχέση». (Και μάλλον δεν θα είναι ποτέ)

Ποτέ μου δεν κατάλαβα τους φίλους μου που, ενώ τα πάντα πάνω τους δείχνουν ότι γουστάρουν τρελά, δεν κάνουν ποτέ το επόμενο βήμα, βρίσκοντας συνεχώς νέες δικαιολογίες για να το αποφύγουν. «Παραείναι κοινωνική, λες να το κάνει με όλο τον κόσμο;», «Ρε συ, ο μπαμπάς της είναι εφοπλιστής, τι δουλειά έχει αυτή η γκόμενα με μένα τον υπαλληλίσκο;», «Κι αν τα φτιάξουμε, πώς θα τρέχω κάθε μέρα στη Γλυφάδα να τη βλέπω;». Παρατείνουν έτσι επ’ άπειρον μια κατάσταση χωρίς νόημα. Καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες σ’ εσάς και δηλητηριάζοντας τους εαυτούς τους με ακόμη περισσότερες αμφιβολίες. Αν η περίπτωσή σου είναι αυτή, φταις κι εσύ που συνεχίζεις να ελπίζεις ότι μια μέρα θα είσαι μαζί με έναν άντρα που κατά βάθος δεν είναι άντρας, αλλά κότα. Η συμβουλή μου σε όσους φίλους έχω δει σ’ αυτό το χάλι είναι «βούτα στη θάλασσα, μόνο έτσι θα μάθεις να κολυμπάς». Η συμβουλή μου σε σένα είναι ότι αφού κάθε σχέση χρειάζεται έναν άντρα για να επιβιώσει, γίνε εσύ ο άντρας και πάρε τις πρωτοβουλίες (αφού τον θες τόσο πολύ, τον άχρηστο).
 

(Γράφτηκε για το Cosmopolitan)