Υπόθεση ανοιχτό βιβλίο

Η απάντηση του Homo Ludens:

Μ’ αρέσουν οι άντρες που έχουν μέλλον και οι γυναίκες που έχουν παρελθόν» έγραφε ο Oscar Wilde στο «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι». Κι αυτή του η πρόταση έμεινε στην Ιστορία σαν απόφθεγμα, να μπερδεύει γενιές ολόκληρες εφήβων και νεανίδων, ανδρών και γυναικών που γύρευαν να δώσουν την σωστή απάντηση στο «τι εννοεί ο ποιητής;» και να επαληθεύσουν ότι το δικό τους παρελθόν ή μέλλον ήταν όντως αυτό που χρειάζονταν για να προχωρήσουν όπως πρέπει με τη ζωή τους. Και με τη σχέση τους.

Ο Oscar Wilde, βέβαια, δεν θα ήταν και η καλύτερη Δρ. Ρουθ που βγήκε ποτέ. Τα ήθη του δεν ήταν αταίριαστα μόνο για την εποχή του, αλλά ακόμη και για τη σημερινή, 125 χρόνια μετά τον Ντόριαν Γκρέι. Να το πω απλά: δεν θα τον ένοιαζε και τόσο να σε βοηθήσει να συνάψεις τον τέλειο δεσμό, όσο το να σε διαφθείρει και να φροντίσει ότι δεν θα κυνηγήσει ποτέ αυτή την ουτοπία. Ο τρόπος που αντιμετώπιζε το αύριο της σχέσης δύο ανθρώπων δεν περιείχε ποτέ τις λέξεις «για πάντα». Το μόνο «για πάντα» που υπήρχε στη φιλοσοφία του Wilde ήταν αυτό που κατέστρεψε τον Γκρέι.

 Αν εσύ βρίσκεσαι σε φάση που θέλεις να μείνεις με κάποιον «για πάντα», το μόνο σίγουρο είναι ότι ήδη σε αγχώνει παραπάνω απ’ όσο χρειάζεσαι το παρελθόν σας και το τι μπορεί αυτό να σημαίνει για το μέλλον σας.

Aν όμως εσύ βρίσκεσαι σε φάση που θέλεις να μείνεις με κάποιον «για πάντα», το μόνο σίγουρο είναι ότι ήδη σε αγχώνει παραπάνω απ’ όσο χρειάζεσαι το παρελθόν σας και το τι μπορεί αυτό να σημαίνει για το μέλλον σας. Και όλα καλά με το να έχει ο άντρας σου μέλλον, όπως άρεσε και στον λογοτέχνη. Γι’ αυτό και τον ποθείς, εξάλλου. Για όσα έχει να σου προσφέρει στον αιώνα τον άπαντα. Τι γίνεται όμως με το παρελθόν σας; Τι σημαίνει για τη σχέση σας και πώς θα το αντιμετωπίσεις;

Ψάξε, ψάξε, δεν θα το βρεις

Aν ανήκεις στην κατηγορία των γυναικών που αρέσουν στον Wilde, σ’ αυτές με το πλούσιο παρελθόν, το πιο πιθανό είναι ότι θα το κρύψεις. Όσο πιο γεμάτες είναι οι σελίδες της ως τώρα ιστορίας σου, τόσο περισσότερο φοβάσαι ότι θα επηρεάσουν το μέλλον σου, τώρα που πας να κάνεις μια καινούργια αρχή. Τι κάνεις όμως με το δικό του παρελθόν; Ειδικά όταν αυτός που στο θυμίζει είναι ο ίδιος; Εκείνος που θα ευχόσουν να το κρύψει το ίδιο μαεστρικά με σένα, σε μια υπέροχη συνενοχή του τύπου «δεν ρωτάω, δεν απαντάω» και –σαν δύο αθώα περιστεράκια- να απλώσετε τα φτερά σας και να πετάξετε προς ένα ευτυχισμένο και ατελείωτο αύριο;

Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις λόγοι για τους οποίους ένας άντρας θα σου πει τα πάντα για το παρελθόν του. Είναι δική σου υπόθεση να ανακαλύψεις ποια από τις τρεις περιπτώσεις αντιμετωπίζεις εσύ, όταν σου ξεκινήσει την τρομακτική συζήτηση για το τι έκανε με τη Μαρία, την Ελένη ή τη Μαρία και την Ελένη μαζί… Προσοχή, γιατί οι διαφορές μερικές φορές είναι δυσδιάκριτες και ο κίνδυνος να πνιγείς στο λάθος συμπέρασμα ελλοχεύει.

Περίπτωση πρώτη: Γιατί θέλει να είναι ξεκάθαρος απέναντί σου

Έχω μια φίλη που πιστεύει ότι κανένας άντρας δεν λέει ποτέ όλη την αλήθεια –γι’ αυτό και ξεκάθαρα δηλώνει ότι κι η ίδια φροντίζει να λέει κυρίως ψέματα σε όλους μας. Δεν έχει κι άδικο. Δεν είναι ότι λέμε ψέματα –σίγουρα λέμε ψέματα πιο δύσκολα απ’ ότι εσείς. Αλλά ότι λέμε μόνο την αλήθεια που μας βολεύει, αυτό είναι πάνω-κάτω κάτι που ισχύει. Από την άλλη, επειδή ακριβώς στο κομμάτι της ειλικρίνειας είμαστε λίγο παραπάνω ευαίσθητοι –ειδικά όταν πάρουμε τη μεγάλη απόφαση να ξεκινήσουμε κάτι σοβαρό-, θέλουμε να κάνουμε σαφές το status quo μας. Έτσι μπορεί να βρεθούμε να μιλάμε (λίγο παραπάνω απ’ ό,τι χρειάζεται) για το παρελθόν: Γιατί δυσκολευτήκαμε να ξεχάσουμε την προηγούμενή μας σχέση και πρέπει να ξέρετε ότι δεν θα είμαστε εύκολοι στην επόμενη. Γιατί έχουμε μάθει στις σχέσεις μας να κάνουμε τα δικά μας και θέλουμε και πάλι να γίνει πάλι το ίδιο. Γιατί θεωρούμε ότι με το να είμαστε ανοιχτοί και ειλικρινείς από την αρχή, εγγυόμαστε το καλύτερο για το μέλλον, μειώνοντας τις πιθανότητες να σκάσει κάτι ξαφνικά στη συνέχεια που κάποια από τις δύο πλευρές θα το θεωρήσει “no go”. Για χίλιους λόγους. Που όταν μας δοθεί η αφορμή, θα μας επιτρέψουν να σου πούμε το κλασικό «σόρι, αλλά εγώ σε είχα προειδοποιήσει»…

Περίπτωση δεύτερη: Γιατί δεν θέλει σχέση

Ξέρεις πώς είναι αυτά. Περνάμε καλά την πρώτη φορά, καλά και τη δεύτερη, βρισκόμαστε όλο και πιο συχνά, αλλά το τι απολαμβάνει ο καθένας από αυτές τις συναντήσεις μπορεί να διαφέρει αισθητά. Και μερικές φορές δεν είναι εύκολο να σου πούμε «ξέρεις, δεν θέλω σχέση» -κυρίως γιατί φοβόμαστε μη χάσουμε αυτό που έχουμε (που συνήθως είναι το καλό σεξ). Έτσι, πιο εύκολο είναι να βγάλουμε μπροστά κάτι σαν «για να δούμε πώς θα πάει, γιατί ξέρεις δεν έχω ξανακάνει κάτι τέτοιο», ή σαν «οι δεσμοί δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου» και να το εμπλουτίσουμε με τραυματικές σχέσεις από το παρελθόν που μας άφησαν ανεπούλωτα σημάδια ή με έναν έκλυτο βίο από τον οποίο απουσιάζει παντελώς η σταθερότητα –ένα σημάδι ότι καλό θα ήταν να βγάλεις το δεσμό από το νου σου τώρα που είναι ακόμη αρχή…

Περίπτωση τρίτη: Γιατί θέλει να μάθει και το δικό σου

Το γιατί ένας άντρας θέλει να μάθει το παρελθόν μιας γυναίκας ποικίλλει. Άλλοι από εμάς φτιαχνόμαστε με το να ακούμε λεπτομέρειες από ερωτικές περιπέτειες. Άλλοι έχουμε την ίδια αντίληψη με σας: «Καλύτερα να ξέρω τα πάντα από πριν, για να κρίνω μέχρι πού μπορώ να το πάω. Φαντάζεσαι να το έχει κάνει με 50 πριν από μένα;». Άλλοι γιατί απλά γουστάρουμε να παίζουμε το παιχνίδι του ξεκλειδώματος. Να αποδείξουμε ότι δεν υπάρχει γυναικεία συνήθεια που δεν μπορούμε να ξετινάξουμε. Και η συνήθεια του να μας κρύβετε το παρελθόν σας είναι ένα κάστρο που εύκολα μπορούμε να αλώσουμε. Με πολιορκητικό κριό το δικό μας παρελθόν. Quid pro quo. Σου δίνω κάτι, για να μου δώσεις κάτι. Σου λέω κάτι για την προηγούμενη σχέση, φάσωμα, ménage a trois και ελπίζω ότι θα μου πεις κι εσύ.

 Quid pro quo. Σου δίνω κάτι, για να μου δώσεις κάτι. Σου λέω κάτι για την προηγούμενη σχέση, φάσωμα, ménage a trois και ελπίζω ότι θα μου πεις κι εσύ.

Το πιο ωραίο σ’ αυτή την ιστορία (όπως και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις) είναι ότι όλη αυτή η αφήγηση αποτελεί δίκοπο μαχαίρι. Όπως θέλει μαεστρία από την πλευρά του άντρα για να πάμε το παιχνίδι εκεί που θέλουμε, έτσι μπορεί να βρεθούμε από τη μια στιγμή στην άλλη δεμένοι χειροπόδαρα, έχοντας συναντήσει μια σκακίστρια καλύτερη από εμάς. Αν το έχεις με τις στρατηγικές και είσαι γεμάτη αυτοπεποίθηση, μπες στο παιχνίδι άφοβα. Αλλιώς, η πιο καλή άμυνα είναι να κλείσεις τα αυτιά σου από την αρχή. Ό,τι και να σου πούμε για το παρελθόν μας, εσύ παίξ’ το Oscar Wilde και ζήτα μόνο μέλλον.

(Γράφτηκε για το Cosmopolitan)