Όχι μόνο έπρεπε να κάνουμε αγώνα για να ανεβούμε στην κορυφή της Πάρνηθας (κυριολεκτικά αγώνα -ανάβασης 17 χιλιομέτρων), αλλά ο αδάμαστος Ευριπίδης Παπαδόπουλος με υποχρεώσε και σε εξαντλητικό, γκρανγκινιολικό και χιτσκοκικό φινάλε με σπριντ 500 μέτρων που κρίθηκε στο φώτο φίνις, για μια ταπεινή, καλύτερη καταταξούλα στην πρώτη 10άδα.
Υπάρχει άραγε κάποιος εκεί έξω, του οποίου ο αγαπημένος από τους Επτά Σαμουράι να μην είναι ο Kyuzo;
Παρασυρμένοι απ’ το κόκκινο μπαλόνι για μια ακόμη φορά. Τι κι αν είμαστε πια στην ηλικία των γονιών μας; Δεν στερεύουν έτσι απλά οι φόβοι.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να γυριστεί μια ικανοποιητική ταινία ή σειρά με θέμα το Μεσαίωνα;
Η -κάπως απεγνωσμένη- queer ελαφρότητα του Ezra Furman είναι ο Ρομαντισμός του 2020.
