Blogovision ’10-’19: 11. Susanne Sundfor – Ten Love Songs (2015)
Γιατί να οργανώνεις το πιο απίθανο ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου, όταν μπορείς -για παράδειγμα- να στήσεις την πιο γαμάτη καβάτζα εδώ δίπλα, στο Καλογερολίμανο;
Γιατί να οργανώνεις το πιο απίθανο ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου, όταν μπορείς -για παράδειγμα- να στήσεις την πιο γαμάτη καβάτζα εδώ δίπλα, στο Καλογερολίμανο;
Και Nike στη μούρλα του Μουντιάλ και κοπάνες για δίωρα windsurf με 7 μποφόρ στο Λαύριο και σχέση με όλες τις κοινωνικές υποχρεώσεις του σύμπαντος και σαββατοκύριακα για snowboard και το σπίτι να μην έχει ούτε μισή μέρα ελεύθερη στο AirBnB και μπάλα κάθε εβδομάδα με την ομάδα και την καινούργια μόδα, το ποδήλατο.
Έχω κάνει επικά road trips στον Καναδά, στην Κεντρική Ευρώπη, στην αραβική χερσόνησο, αλλά εκείνο της Πίνδου ήταν το καλύτερο.
Η ζωή μπορεί να έχει για soundtrack τους Cults, μπορεί να έχει και τους Swans αν αυτό τραβάει η όρεξή σου. Άνεργος με Cults, χίλιες φορές καλύτερα λέω εγώ.
Το μακρινό 2012 ήταν μια χρονιά διαβολεμένα κακή για μένα μέχρι λίγο πριν το τέλος της. Δεν έχω κάν φωτογραφίες για να την εικονογραφήσω δηλαδή.
Μια γκαρσονιέρα στην Αρχύτα, η είσοδος σ' ένα καινούργιο κόσμο, η συνειδητοποίηση ότι με λίγη προσπάθεια όλα γίνονται, η πιο ευχάριστη απασχόληση για τρία χρόνια.
Γύρισα όλη τη Γη και τελικά περισσότερη αγαλλίαση βρίσκω τώρα, στο σάπιο γραφείο, στο βρωμερό δωμάτιο.
Στην παραλία, στη Σρι Λάνκα, τίποτε δεν είχε ακόμη πάρει το δρόμο του.
Το 2016. Τι χρονιά! Πού να προλάβω ν' ακούσω μουσική το 2016; Το 2016 άλλαξαν τόσα. Σπίτι. Σπίτια.