#6
Son Lux
Original Music From and Inspired By: the Disappearance of Eleanor Rigby

ΓΙΑΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΕΙΚΟΣΑΔΑΣ;

Γιατί είναι το πιο αιθέριο άλμπουμ της χρονιάς και η πιο κλασική της στιγμή. Είναι Son Lux μέχρι το μεδούλι του, χωρίς όμως να περιέχει έστω και ένα από τα στοιχεία του Son Lux που ξενίζουν το σύμπαν γύρω από το μικρό κύκλο των fans του.

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΝΟ.1;

Ίσως αν είχε βγει νωρίτερα μέσα στη χρονιά κι όχι λίγο πριν την προκήρυξη της Blogovision, να είχα βρει ακόμη περισσότερο χρόνο να του αφιερώσω και να “έγραφε” μέσα μου περισσότερο απ’ ότι τα 5 (+1) που το προσπέρασαν. Πάντως κάθε φορά που το βάζω στα ηχεία, ανακαλύπτω 2-3 ώρες μετά ότι το έχω ακούσει αγόγγυστα 5-6 φορές στο repeat και ότι το βγάζω, μόνο και μόνο γιατί “πρέπει” να ακούσω και κάτι άλλο.

ΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ ΣΤΟ ΣΙΝΕΜΑ;

Θα ήταν η Milla Jovovich. Βέβαια εδώ υπάρχει ένα παράδοξο. Το Original Music From and Inspired By: the Disappearance of Eleanor Rigby είναι το soundtrack μιας ταινίας, άρα δεν χρειάζεται να γίνει φαντασίωση στο σινεμά, αφού φτιάχτηκε ακριβώς για να στολίζει κινηματογραφικές εικόνες. Όμως εγώ δεν έχω δει ακόμη την ταινία και με την Jessica Chastain διατηρούμε μια σχέση εκτίμησης, όχι κάτι ερωτικό δηλαδή. Οπότε, για χάρη του site μου, παίρνω την πρωτοβουλία και στήνω ένα μελλοντολογικό θρίλερ, βάζω για πρωταγωνίστρια τη Milla, που είναι ταυτόχρονα τόσο κουλ, προσιτή, αλλά και τόσο εξωγήινη όσο ο ήχος του Son Lux και παρουσιάζω εμένα ως επιστήμονα που ψάχνει να ανακαλύψει ένα μεγάλο μυστικό που θα αλλάξει την ανθρωπότητα. Ο κώδικας επικοινωνίας μεταξύ μας είναι αλλόκοτος -πόσο εύκολο θα ήταν, εξάλλου, να επικοινωνήσω με μια εξωγήινη;- αλλά ο ερωτισμός πετάει σπίθες και προκαλεί μπλακ άουτ. Και οι εξωγήινοι έχουν καρδιά, απ’ ότι φαίνεται -και της πιο όμορφης εξωγήινες απ’ όλες, η καρδιά θα γίνει δική μου.

Τι ψήφισα στις θέσεις 7-20: