Βροχή και δάκρυα για τον Βαγγέλη Παπαθανασίου
Η πρώτη του μεγάλη, διεθνής στιγμή. Στα 25 του, με Ντέμη Ρούσο, Λουκά Σιδερά και Αργύρη -Silver- Κουλούρη (που δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν εμφανίζεται στο βίντεο) ήταν το “Rain & Tears”, το ντεμπούτο των Aphrodite’s Child.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ήταν, βέβαια, σπουδαίος συνθέτης. Αλλά ακόμη πιο σπουδαίος ήταν στο να παίρνει και να αναδεικνύει μουσική άλλων.Το “Rain & Tears” είναι βασικά η new age έκδοση του “Κανόνα” του Γιόχαν Πάχεμπελ. Και όλοι πια ξέρουμε ότι οι οσκαρικοί “Δρόμοι της Φωτιάς” είναι πρακτικά μια βελτίωση της “Μενεξεδένιας Πολιτείας” του Σταύρου Λογαρίδη που έφυγε πριν ένα μήνα -τι απίθανες εικασίες μπορεί να κάνει κάποιος για τις σχεδόν ταυτόχρονες αποδημήσεις εις Κύριον των δυο τους.
Για το R.I.P. στον Vangelis, πάντως, διάλεξα Aphrodite’s Child και για έναν ακόμη λόγο: Έχω πάθει τελευταία μια παράκρουση με Demis. To ότι όλοι οι προαναφερθέντες κάποια στιγμή συναντήθηκαν και μεγαλούργησαν είναι η πιο όμορφη μουσική περιπέτεια που μπορεί να διηγηθεί ένας Έλληνας νομίζω.
___
Update: Όταν το συγκρότημα του Παπαθανασίου (Papathanassiou Set αρχικά, μετέπειτα Aphrodite’s Child) έφτασε στο Παρίσι, δεν ήταν μαζί τους ο Silver Κουλούρης, αφού έπρεπε να υπηρετήσει κι ήταν πιο δύσκολο γι’ αυτόν να φύγει από την Ελλάδα εν μέσω χούντας. Εξ ου κι η απουσία του από το βίντεο.