Blogovision ’10-’19: 11. Susanne Sundfor – Ten Love Songs (2015)
Γιατί να οργανώνεις το πιο απίθανο ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου, όταν μπορείς -για παράδειγμα- να στήσεις την πιο γαμάτη καβάτζα εδώ δίπλα, στο Καλογερολίμανο;
Το 2015 βεβαίως ήταν η καλύτερη χρονιά. Ακριβώς στη μέση της δεκαετίας, χωρίς ακόμη την παγκόσμια εμπειρία, μα με όλα τα μαθήματα από τα σκατά των προηγούμενων ετών εμπεδωμένα. Με τα πόδια να με κρατάνε πάλι όρθιο και εκείνο το γλυκό οργασμό του να βάζεις τσεκ δίπλα σ’ όλα τα tasks στο Moleskine -κι ας είναι μπόλικα- να επανέρχεται καθημερινά και να σημαίνει “άμα θες, όλα μπορείς να τα κάνεις”. Ο πήχης έμενε χαμηλά, βέβαια, για να εντυπωσιάζουν ακόμη περισσότερο τα εύκολα άλματα από πάνω του. Η τιμωρία του 2014 ήταν ακόμη μια νωπή ανάμνηση, αυτά τα “όλα” που μπορούσα να κάνω, τα περιόριζα από μόνος. Σεμνά και ταπεινά. Και τελικά ήταν πιο ωραία.Γιατί να οργανώνεις το πιο απίθανο ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου, όταν μπορείς -για παράδειγμα- να στήσεις την πιο γαμάτη καβάτζα εδώ δίπλα, στο Καλογερολίμανο;
Ως τώρα: 12. Robert Plant – Lullaby and… the Ceaseless Roar (2014) | 13. Lost In The Trees – A Church That Fits Our Needs (2012) | 14. Cults – Cults (2011) | 15. Tenacious D – Rize Of The Fenix (2012) | 16. Temples – Sun Structures (2014) | 17. Nick Cave and the Bad Seeds – Ghosteen (2019) | 18. Wolf Parade – Cry, Cry, Cry (2017) | 19. Vampire Weekend – Modern Vampires Of The City (2013) | 20. Suede – Night Thoughts (2016)
Φέτος ψηφίζουμε και για τη δεκαετία 2010-2019. Ο Homo Ludens το κάνει με μια φωτογραφία και μία ανάμνηση από τη χρονιά που άκουγε το κάθε άλμπουμ της λίστας του. Στην "κανονική" ψηφοφορία της χρονιάς είναι πιο σύντομος. Δες το #11 του εδώ.
