Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο συνοδευτικό για τις άπειρες στιγμές μελαγχολίας που έχω βιώσει φέτος από μία pizza, ένα καλό dress up και τη μουσική του Mike Hadreas που αποδεικνύει ότι οι gay μουσικοί μπορεί να είναι η φωνή της γενιάς τους ακόμα και όταν η pop τους είναι τόσο εύπεπτη όσο το χωριάτικο λουκάνικο με ρίγανη. Η βασίλισσα της καρδιάς μας και σίγουρα της blogovision.