Tο παραμυθάκι μας ξεκινάει στις 15 Νοεμβρίου του 2007 από αυτό εδώ το post του Μάρκου.

 Κάλεσμα μπλογκοφυλόφιλων για την υπερ-αχτύπητη μπλογκολίστα 2007, ώστε να γίνουν αυτές οι γιορτές κάπως υποφερτές!

-gone4sure, 15.11.2007

Ανταποκριθήκαμε 27, 28 μαζί με τον ίδιο το διοργανωτή και στις 21 Δεκεμβρίου μάθαμε τον πρώτο ever νικητή της Blogovision που ήταν οι National και το “The Boxer” τους. Οι 28 έγιναν 55 το 2008. Έγιναν 73 το 2009 (όπου βγήκε και μια εικοσάδα των ’00s στην οποία ψήφισαν τέσσερις ακόμη). Έγιναν 91 το 2010 και συναντήθηκαν στο Blink της Καρύτση, ένα μπαρ που δεν υπάρχει πια, για πρώτη φορά από κοντά και όχι σαν τις ψηφιακές τους περσόνες που τα έλεγαν μόνο στο Twitter και στα σχόλια κάτω από τα blogposts (κάναμε ακόμη σχόλια τότε). Πέρασαν υπέροχα και χόρευαν ως τις 5 το πρωί. Έγιναν 144 το 2011, 172 (αν δεν κάνω λάθος) το 2012, 174 το 2013.

Μετά το, κάπως ερασιτεχνικό αλλά γι’ αυτό και τόσο αξέχαστο, πρώτο μας αντάμωμα στο Blink, ακολούθησαν δύο πάρτι στο Bios και ένα στο K44 (άλλο ένα μαγαζί που έκλεισε) με live από τους Baby Guru, Keep Shelly In Athens, His Majesty The King Of Spain, Black Canvas. Αποκτήσαμε και site για να περνάμε τα αποτελέσματα, από το 2012 και μετά. Και βέβαια Facebook και Twitter.

Τα blogs πέθαιναν, αλλά η Blogovision γινόταν όλο και πιο μεγάλη, όλο και πιο δυνατή. Κάποια στιγμή ο Μάρκος χρειάστηκε βοήθεια, αφού δεν ήταν πια και τόσο απλή υπόθεση η διοργάνωσή της. Του τη δώσαμε, αλλά μαζί φέραμε και δικές μας εμμονές, γνώσεις, ιδέες που ναι μεν την εξέλιξαν, αλλά κάποια στιγμή άρχισαν περισσότερο να ικανοποιούν την ανάγκη (που δεν υπήρχε αρχικά) για όλο και πιο πολλές συμμετοχές, όλο και πιο μεγάλα πάρτι, όλο και πιο πολλά δώρα για όσους ψήφιζαν. Ξαφνικά φέτος συνειδητοποιήσαμε (με μπροστάρη πάντα τον gone4sure, που έχει ένα μοναδικό τρόπο να εκφράζει με λόγια αυτό που βρίσκεται στο συλλογικό μας υποσυνείδητο) ότι έχουμε σταματήσει να γράφουμε κείμενα για τη μουσική που ακούμε -κάποιοι έχουμε σταματήσει να ακούμε και μουσική. Αλλά συμμετέχουμε στη Blogovision για άλλους λόγους, ο καθένας τους δικούς του.

 Ξαφνικά φέτος συνειδητοποιήσαμε (με μπροστάρη πάντα τον gone4sure, που έχει ένα μοναδικό τρόπο να εκφράζει με λόγια αυτό που βρίσκεται στο συλλογικό μας υποσυνείδητο) ότι έχουμε σταματήσει να γράφουμε κείμενα για τη μουσική που ακούμε -κάποιοι έχουμε σταματήσει να ακούμε και μουσική.

Και είπαμε να βάλουμε ένα φρένο στην πορεία προς το διάστημα και να θυμηθούμε όλα αυτά που μας έκαναν να την αγαπήσουμε στην αρχή. “A fine mess” το είπε ο Μάρκος στο blog του, με την έννοια ότι το ξεκινάμε χωρίς πολλές ιδέες, περιορισμούς, χωρίς κάποιο πλάνο. Χωρίς οργανωμένο πάρτι, χωρίς δώρα, χωρίς καν κωδικούς για το site. Κι όπου μας βγάλει στο εικοσαήμερο. Ανταποκρίθηκαν 127 bloggers, κάτι που μας γυρίζει πίσω ανάμεσα στο 2010 και το 2011, που ήταν μια καλή περίοδος ακόμη για το blogging, οπότε είμαι αισιόδοξος…

(Το κείμενο αυτό γράφτηκε το Δεκέμβριο του 2014)

UPDATE 2015: 102 bloggers έπαιξαν στο φετινό θεσμό, που έκλεισε με ένα όμορφο, σεμνό πάρτι με μπόλικη συζήτηση, στο White Rabbit των Εξαρχείων. Του χρόνου κλείνουμε 10 χρόνια Blogovision και όλο αυτό το αφιέρωμα θα πάρει φωτιά.

UPDATE 2016: 96 ψηφοφόροι μετείχαν φέτος. Ήταν η δέκατη χρονιά, οπότε κάθισα κι έκανα μια ανασκόπηση του τι σήμαινε η Blogovision όλα αυτά τα χρόνια για το Πο Πο Culture!

UPDATE 2017: Δεν θα πεθάνουμε ποτέ: 87 ψηφοφόροι στη φετινή διαδικασία. Blogovision ζεις, εσύ μας οδηγείς.