Αυτοί ήταν οι Τερμίτες

Αυτή την εβδομάδα, από τότε που πέθανε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, έχω ξανακούσει τα άπαντα των PLJ / Τερμιτών δεκάδες φορές κι έχω διαβάσει ό,τι σχετικό βρέθηκε μπροστά μου, παρ’ ότι τις περισσότερες φορές με απογοήτευση ανακάλυπτα ότι δεν υπήρχαν πολλές λεπτομέρειες ούτε για τους χαρακτήρες που ήταν οι Τερμίτες, ούτε για το πώς πέτυχαν όσα πέτυχαν και -κυρίως- για το απότομο τέλος τους. Τα περισσότερα κείμενα ήταν απλά αναπαραγωγές άλλων. Σήμερα το πρωί, όμως, έπεσα τυχαία πάνω σε αυτό: http://pavlos-story.blogspot.com/

Δεν νομίζω ότι έχω ανατριχιάσει στο παρελθόν πιο πολύ διαβάζοντας ένα κείμενο, ειδικά ένα τόσο άτεχνο και ακατέργαστο κομμάτι. Αλλά ο Παύλος Κυρκιλής, ο θρυλικός μπασίστας των Τερμιτών, ήταν μουσικός, όχι γραφιάς -ο ίδιος εξηγεί πόσο μισούσε τα γράμματα… Θυμάται όμως απίστευτες λεπτομέρειες και με ένα σχεδόν αγαθό στυλ περιγράφει συναρπαστικές περιπέτειες μιας παρέας τρελών που το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να παίζουν μουσική.Το μόνο, όμως. Δεν είχαν καν να φάνε -στο περίφημο road trip ως τη Γαλλία τρέφονταν με κονσέρβες και κλεμμένες μπαγκέτες. Το ότι ο Λάρρυ και ο αδελφός του, ο Ατρείδης (μακαρίτες πια και οι δύο) ήταν οι κολλητοί του, κάνει τη μαρτυρία του Κυρκιλή ακόμη πιο μαγική, γιατί εξηγεί πολλά για τον Μαχαιρίτσα που κανένας επικήδειος δεν μπόρεσε να περιγράψει.

 Δεν είχαν καν να φάνε -στο περίφημο road trip ως τη Γαλλία τρέφονταν με κονσέρβες και κλεμμένες μπαγκέτες.

Δεν κάνω πλάκα: το κείμενο -περισσότερο με απομαγνητοφώνηση μιας προφορικής μαρτυρίας μοιάζει- είναι ένα ακατέργαστο διαμάντι. Είναι συγκλονιστικό. Είδα χθες το Once Upon A Time In Hollywood και σκέφτομαι ότι, αν έκανε ο Ταραντίνο ταινία αυτό το κείμενο του μπασίστα των Τερμιτών, θα ήταν εκατό φορές καλύτερη. Είναι κάπως μεγάλο, θα σου πάρει καμια ώρα να το τελειώσεις, αλλά υπάρχει λύση. Το συνοδεύεις με το Armageddon των PLJ για να ακούσεις κι ένα από τα επικότερα Prog Rock albums που κυκλοφόρησαν ποτέ στην ελληνική δισκογραφία.

Εδώ και τα δυο links.
Το κείμενο
Το άλμπουμ: