web analytics

Blogovision 2017: 18. Bjork – Utopia (από τη Γέρασα)

Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα άλμπουμ της χρονιάς. Άλλο ένα ιστορικής σημασίας μνημείο από τη Bjork -κάτι σαν την αρχαία Γέρασα.

Οπως κάθε φορά που η Bjork παρουσιάζει καινούργια δουλειά, από το 2001 (Vespertine) και μετά, το ίδιο debate: Αίσχος ή αριστούργημα; Ως τώρα, πάντα έτεινα προς το αριστούργημα. Με φθίνοντα ενθουσιασμό, όμως, όπως προκύπτει και από τις τοποθετήσεις της στις ως τώρα 20άδες μου για τη Blogovision: #1 για το “Volta” το 2007, #4 για το “Biophilia” το 2011, #15 για το “Vulnicura” πρόπερσι, #18 το “Utopia” τώρα. Συνεχίζω να πιστεύω ότι οι πειραματισμοί της με τη μουσική και τη φωνή της και οι καινοτόμες της προσεγγίσεις στην ενορχήστρωση και την παραγωγή πάνε την όλη τέχνη μπροστά (κοινώς δεν είναι τυχαιότητες που δεν ακούγονται, όπως κάνουν πάρα πολλοί άλλοι), ομολογώ από την άλλη ότι όσο μεγαλώνω, βαριέμαι όλο και περισσότερο να επενδύω χρόνο στο να μελετάω τι ακριβώς θέλει να κάνει. Πλέον ακούω τα έργα της όλο και λιγότερο.

 Αλλά η Bjork είναι η Bjork. Σαν αρχαίο μνημείο, αν βρεθείς δίπλα της (κοινώς, αν κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ), οφείλεις να το επισκεφτείς.

Αλλά η Bjork είναι η Bjork. Σαν αρχαίο μνημείο, αν βρεθείς δίπλα της (κοινώς, αν κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ), οφείλεις να το επισκεφτείς. Όπως η αρχαία Γέρασα στην Ιορδανία. Δεν είναι το πρώτο αξιοθέατο που σού έρχεται στο μυαλό όταν αποφασίσεις να ταξιδέψεις στη Μέση Ανατολή, αλλά όταν βρεθείς εκεί δεν γίνεται να μην εκστασιαστείς με αυτά που θα δεις. Μια πόλη με τέλεια ρυμοτομία και μνημεία που σώζονται ακόμη σε πάρα πολύ κατάσταση, κι ας ξεκίνησε από τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πέρασε στα χέρια τόσων ακόμη λαών και από το χείλος τόσων καταστροφών… Μνημειώδης. Bjorkικώς μνημειώδης.