Blogovision 2017: Τα παραλίγο

Πολύ πλούσια χρονιά και το 2017. Μουσικά. Για μένα ήταν και ταξιδιωτικά πλούσια, δεν στο λέω για να ζηλέψεις τώρα (καλά, ζήλεψε και λίγο, δεν πειράζει), αλλά γιατί θα παίξει ρόλο στη φετινή μου παρουσίαση της Blogovision. Όμως αυτά θα τα εξηγήσω παρακάτω. Όσον αφορά στο μουσικό πλούτο, τολμώ να πω ότι ήταν το πιο ενδιαφέρον έτος του θεσμού μετά το υπερ-ιστορικό 2010, όταν κυκλοφόρησαν δουλειές όλοι οι κορυφαίοι καλλιτέχνες της εποχής μας (κάτι που, πάνω κάτω, συνέβη και φέτος).

Σε μοτίβο, βέβαια, μοιάζει περισσότερο με το 2015, μια χρονιά με πάρα πολλά καλά άλμπουμ, αλλά κανένα που -κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, πάντα- να κάνει τη διαφορά. Τέλος πάντων, το σκηνικό ήταν ιδανικό για να ταλαιπωρήσει τους πιο ψυχαναγκαστικούς από εμάς, που έπρεπε να βγάλουμε μια εικοσάδα με σωστή σειρά και να μην αδικήσουμε κανέναν. Ποιον αφήνεις απ’ έξω; Σε ποια σειρά βάζεις όλα αυτά που σού άρεσαν; Είναι αυτή η κατάταξη η ίδια με αυτήν που θα τους έδινες σε ένα χρόνο από τώρα, ας πούμε;

 Ποιον αφήνεις απ’ έξω; Σε ποια σειρά βάζεις όλα αυτά που σού άρεσαν; Είναι αυτή η κατάταξη η ίδια με αυτήν που θα τους έδινες σε ένα χρόνο από τώρα, ας πούμε;

Ελπίζω να τα καταφέρω και η φετινή μου 20άδα να είναι “σωστή”. Κοιτάζοντας πίσω στο τι ψήφισα τα προηγούμενα δέκα χρόνια, βλέπω ότι το ’11, το ’15 και το ’16, τις τρεις χρονιές δηλαδή που όλα τα άλμπουμ μού έμοιαζαν ισάξια, οι 20άδες μου μοιάζουν κάπως κουτουρού τώρα. Γι’ αυτό θα καταθέσω φέτος και μια δεκάδα που έμεινε οριακά εκτός. Ειδικά τα άλμπουμ που χώρεσα στις θέσεις 13 ως 20 της φετινής μου λίστας, δεν τα ξεχωρίζω ιδιαίτερα από τα παρακάτω 10, τα λεγόμενα και “παραλίγο”. Ίσως να ήταν απλά 8 άλμπουμ που μού άρεσαν λίγο περισσότερο το τελευταίο δεκαήμερο, όταν σιγά σιγά αποφάσιζα ποια θα είναι η τελική μου 20άδα. Φαντάζομαι πως ως το τέλος της ψηφοφορίας θα έχω ήδη μετανιώσει που άφησω κάποιο από τα παρακάτω έξω από τους βαθμούς, αλλά μην το ζαλίζουμε – αυτή ήταν πάντα η Blogovision:

Όσο για τα ταξίδια που έλεγα παραπάνω, θα τα συνδέσω με τα άλμπουμ. Όχι αξιοκρατικά, όπως έκανα πέρσι, ούτε χρονολογικά, όπως έκανα πρόπερσι. Θα ψάξω για άλλους δεσμούς, κι αν δεν βρω, θα καταπατήσω κάθε συμφωνία με τον Παρθένο εαυτό μου και απλά θα τα αφήσω εκεί, σε μια σχέση χαλαρή, να στολίζουν με ωραίες αναμνήσεις -με μια εικόνα που λέει χίλιες λέξεις- τη σύντομη περιγραφή του γιατί ψηφίζω το κάθε άλμπουμ.

Έτσι κι αλλιώς, η Blogovision έχει πια γίνει η δική μας, προσωπική ανασκόπηση της κάθε χρονιάς, και πολύ μου αρέσει σε αυτόν το ρόλο. Οι μουσικές της μας συνόδευαν όλο το χρόνο στις πιο μεγάλες μας στιγμές (ή μας έσωζαν από τις συνέπειες των πιο μικρών) και για το μάζεμά τους τώρα σε μια λίστα δεν μπορώ να σκεφτώ πιο ταιριαστή παρέα από 20 φωτογραφίες από αυτές τις στιγμές. Για τα “παραλίγο”, τα άλμπουμ από το 21 ως το 30 της λίστας μου, αφήνω ένα μουντό μεσημέρι στο Μανχάταν.