Snowboard τον Απρίλιο

Πόσο μου αρέσει εδώ πάνω. Να τσουλάω στην άχνη της πλαγιάς. Να βουτάω μέσα στο τούνελ της καταχνιάς. Να λούζομαι τον ήλιο, να γλείφω τον παγωμένο αέρα, να αφήνω χαρακιές στο λευκό. Μόνος, τελευταίος, ξεχασμένος. Ανεβαίνω σχεδόν κάθε χρονιά στα Καλάβρυτα το τελευταίο σαββατοκύριακο πριν κλείσει το χιονοδρομικό. Δεν είναι πολυτέλεια. Πολυτέλεια θα ήταν αν έτρεχα στην Κουρσεβέλ, όπως κάποτε. Είναι ανάγκη. Να ξαναδώ τον Κορινθιακό από εκεί που τον χάζευαν οι Θεοί, να ξανακυλήσω με 80 κερωμένα χιλιόμετρα την ώρα από το τηλεσκόπιο μέχρι κάτω, πάνω στο μαχαίρι της σανίδας, να εισπνεύσω αδρεναλίνη και να εκπνεύσω ανεμελιά 20χρονου. Ξέχασα πάλι να βάλω αντηλιακό. Ας μην πάρουν φωτιά τ` αυτιά μου. Θα ακούσω Wolf Alice.

17. Wolf Alice
My Love Is Cool

Απορώ με το μένος των κριτικών κατά των Wolf Alice. Γιατί πρέπει όλοι να φέρνουν το αποκαλυπτικό innovation; Τι πειράζει κάποιος να κάνει κάτι κοινό, αλλά να το κάνει καλά; Το μόνο που μπορώ να τους καταλογίσω είναι ότι το άλμπουμ είναι λιγάκι αχταρμάς, με αλματάκια από το ένα είδος στο άλλο, κάπως ασύνδετα. Αλλά ακόμη κι αυτό έχει την πλάκα του. Με συνεπαίρνουν περισσότερο οι ανθεμικές τους στιγμές με τα επικά ρεφρέν απ` ότι τα ήρεμα κομμάτια τους, ομολογώ, αλλά συγκινούμαι τρελά και με τις αναφορές στους Cocteau Twins και όλα αυτά τα παρδαλά. Πρέπει να είναι το άλμπουμ που έχει διχάσει περισσότερο από όλα φέτος. Από τη μία το μένος που προανέφερα, από την άλλη το βλέπω στις μισές λίστες των περιοδικών και των sites να φιγουράρει στο Top 10. Όπου κι αν καταλήξει στη δική μας λίστα, νομίζω ότι θα είναι από τα άλμπουμ που θα πάρουμε μαζί μας και τον επόμενο χρόνο -θα ντύσουν πάρτι, roadtrips, βουτιές με τα μέτρα σε πούδρα χιόνι...

Μέχρι τώρα:

17. Wolf Alice
18. Ane Brun
19. Gengahr
20. Chvrches
21-40. Τα “παραλίγο”

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΩΣ ΤΩΡΑ

ΤΑ TOP 20 ΤΟΥ ΠΠC!