Άγιος Πέτρος, Βιτάλι, ρακές και πίσω

Εικοσιτόσα χρόνια μετά, επιστροφή στην παραλία που πάτησα την άμμο έφηβος, βούτηξα και την ξαναπάτησα άντρας. Πρώτο windsurf της χρονιάς. Κάποτε έβγαινα και το χειμώνα, τώρα γέρασα, κρυώνω. Σαρανταρίζω φίλε μου σε λίγο. Κάθε επιστροφή στην Άνδρο είναι κι ένα κανονάκι για το χρόνο που με κυνηγά, είναι οι χιλιάδες αναμνήσεις, είναι η χαμένη αθωότητα -αλλά είναι και αυτή η πραότητα της εμπειρίας, η συνειδητοποίηση του πόσα ωραία έκανα, του πόσο νόημα είχε όλο αυτό το ταξίδι ως εδώ. Πώς αλλιώς θα μπορούσα να απλωθώ στο μπλε του Βιταλιού, αν επιτέλους δεν είχα φτάσει σε τούτο το σημείο, που δεν έχω πια αγωνίες, που δεν κυνηγάω πια δράκους, που το μπλε είναι απλά μπλε και αυτό εκεί στην άκρη είναι στάνη και απέναντι ένα ξωκλήσι και αυτό εννοείται ότι είναι απολύτως λογικό και ευχάριστο και ικανό να με κάνει ευτυχισμένο για μία ακόμη μέρα.

Στον Ονόνα δεν θέλουμε να χαλάσουμε μετρητά στην αρχή. Μετά γελάμε με την ανοησία μας. Ποια capital controls; Ποια καταστροφή; Ποιο χάος; Είναι και οι ρακές που θολώνουν τα επικίνδυνα όρια και τα κάνουν φουσκωτές τσουλήθρες. Στο δρόμο πίσω, το αυτοκίνητο μυρίζει οινόνπνευμα και η σανίδα στην οροφή τρίζει και παρακαλά για μποφόρ και αύριο. Όλα τα πανιά είναι πάνω, φορτωμένα. Αν ξεθολώσουν τα όρια, απλά θα αφήσω τον άνεμο να με πάρει. Κανείς δεν μπορεί να μου κλέψει τον Ιούλιο. Τον Ιούλιο μπορώ να γίνω τόσο αυθάδης όσο και οι Braids. Ο Ιούλιος μυρίζει αερόστατο, αλείφεται με μαρκαδόρους καριόκα, ονειρεύεται κάστρα από άμμο με υπόγειες στοές διαφυγής μέσα στο αλατόνερο και γράφει στ` αρχίδια του όλους εκείνους που επιμένουν να ορίζουν το χάος με πρέπει, ιδεολογίες και αναίσχυντα ψέμματα.

8. Braids
Deep In The Iris

Δεν έχω να γράψω πολλά γι` αυτό το άλμπουμ. Αφ` ενός γιατί ντρέπομαι που μου πήρε τόσο καιρό για να ανακαλύψω τους Braids. Αφ` εταίρου γιατί τα πράγματα είναι πολύ απλά. Το indie rock πρέπει να παίζεται έτσι. Με τόση καύλα, τέτοιο πάθος, αλλά και παρόμοια λιτότητα. Σαν βόλτα καταμεσήμερο Ιουλίου σε μια κυκλαδίτικη παραλία.

Μέχρι τώρα:

08. Braids
09. Florence + The Machine
10. Waxahatchee
11. Jason Isbell
12. U.S. Girls
13. Torres
14. Myrkur
15. Bjork
16. Son Lux
17. Wolf Alice
18. Ane Brun
19. Gengahr
20. Chvrches
21-40. Τα “παραλίγο”

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΩΣ ΤΩΡΑ

ΤΑ TOP 20 ΤΟΥ ΠΠC!