Καρτ ποστάλ από το 2016: #10. Ray LaMontagne – Ouroboros, από το Μπάνσκο
Ένα roadtrip για snowboard, με συνοδεία τον Ray LaMontagne.
Στο νούμερο 10 του Homo Ludens για την Blogovision 2016,
ο Ray LaMontagne και το χειμερινό θέρετρο του Μπάνσκο
Το άλμπουμ:
Ray LaMontagne – Ouroboros
Αυτό είναι το έκτο άλμπουμ του Ray LaMontagne. Σε σχέση με άλλους που εμφανίζονται στη φετινή μου λίστα μοιάζει rookie. Αλλά βρίσκεται κι αυτός εδώ τριγύρω πριν από το 2007 που ξεκίνησε ο θεσμός. Και, βέβαια, είναι ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Τον ψήφισα ξανά στην εικοσάδα μου το 2014, ενώ και το 2010 έμεινε οριακά εκτός, λόγω της απίθανης σοδειάς εκείνης της χρονιάς.
Ο LaMontagne κάνει απλά πράγματα, αλλά τα κάνει με μαεστρία. Έχει μια φοβερή φωνή που θυμίζει λίγο Tim Buckley και γράφει μια ατμοσφαιρική folk, σχεδόν μεθυσμένη, σχεδόν ναρκωτική, που έχει αποβάλει εντελώς το “χωριάτικο” στοιχείο του είδους.
Ο LaMontagne κάνει απλά πράγματα, αλλά τα κάνει με μαεστρία. Έχει μια φοβερή φωνή που θυμίζει λίγο Tim Buckley και γράφει μια ατμοσφαιρική folk, σχεδόν μεθυσμένη, σχεδόν ναρκωτική, που έχει αποβάλει εντελώς το “χωριάτικο” στοιχείο του είδους και που κάνει τα τραγούδια του να ταιριάζουν περισσότερο σε ταινία επιστημονικής φαντασίας, παρά σε road movie ή κάποιο κοινωνικό δράμα που εκτυλίσσεται στη Γιούτα ή την Αριζόνα. Το “Ouroboros” διαθέτει όλες τις παραπάνω αρετές και προσθέτει μια τάση προς το ψυχεδελικό και το πομπώδες. Ίσως να είναι λίγο υπερβολικό για κάποιον που δεν είναι οικείος με τον ήχο του Ray, αλλά για όποιον τον παρακολουθεί πιστά, είναι μια εξέλιξη που νομίζω αξίζει μια θέση στην πρώτη δεκάδα.
Το ταξίδι:
Bansko, Bulgaria (Μάρτιος 2016)
Σε μια χρονιά που είναι ένα γεμάτο καλοκαίρι, το πενθήμερο που περάσαμε στο Μπάνσκο ήταν η παγωμένη παρένθεση που έκανε μια κάποιου είδους διαφορά. Δεν χρειάζεται να πω πολλά για το πιο κοντινό διεθνές χιονοδρομικό κέντρο στην Ελλάδα, απλά θα δώσω την απάντηση στο κλασικό ερώτημα: “Τελικά αξίζει;”. Ναι. Αν το κάνεις όπως το κάναμε εμείς, αξίζει τρελά: Αποφύγαμε το Σαββατοκύριακο και τις ορδές Βορειοελλαδιτών. Πήγαμε roadtrip από Αθήνα και ταξιδέψαμε όπως ακριβώς μας βόλευε, φτάνοντας την ώρα που θέλαμε και ακούγοντας τέλεια μουσική στη διαδρομή (όχι με αεροπλάνο στην Θεσσαλονίκη και ενοικίαση αυτοκινήτου από εκεί δηλαδή). Μείναμε στο “πεντάστερο” του χωριού, του οποίου οι τιμές, βέβαια, είναι απολύτως λογικές και “βουλγάρικες”. Όταν την πρώτη μέρα συνειδητοποιήσαμε ότι το πρώτο lift κάνει πολλή ώρα για να σε ανεβάσει στο βουνό και ανακαλύψαμε ένα σημείο όπου μπορείς να παρκάρεις το αυτοκίνητο και να βγεις κατ’ ευθείαν στις πίστες, κερδίσαμε μία ολόκληρη ώρα snowboard τις επόμενες μέρες.
Φροντισμένο χιόνι, που πατιέται από τα μηχανήματα κάθε πρωί και βοηθιέται από τα “κανόνια” που ψεκάζουν κάθε νύχτα. Υπέροχο δάσος που πλαισιώνει τις πίστες με ένα πολύ όμορφο τοπίο. Προσιτές τιμές. Καλό φαγητό. Κοινώς, είναι το απόλυτο value for money.
Τα υπόλοιπα τα παρέχει το ίδιο το Bansko: Φροντισμένο χιόνι, που πατιέται από τα μηχανήματα κάθε πρωί και βοηθιέται από τα “κανόνια” που ψεκάζουν κάθε νύχτα. Υπέροχο δάσος που πλαισιώνει τις πίστες με ένα πολύ όμορφο τοπίο. Προσιτές τιμές. Καλό φαγητό. Κοινώς, είναι το απόλυτο value for money για κάποιον που δεν μπορεί πια να ταξιδεύει στις Άλπεις, όπως κάναμε κάποτε που οι αγελάδες ήταν πιο χοντρές και τα κέφια μας πιο ανεβασμένα. Όχι, το Bansko δεν είναι Courchevel, αλλά μάγκα μου δεν είμαστε ούτε κι εμείς για Courchevel πια, παρ’ το απόφαση. Συν το ότι τελικά δεν απέχει και τόσο πολύ, ειδικά αν το επισκεφτείς με τις συνθήκες που περιέγραψα πιο πάνω και σου κάτσει και καλός καιρός, όπως έκατσε σε μας. Και αν, βέβαια, ο σκοπός σου είναι να κάνεις σπορ. Αν θες να κάνεις socializing, ΟΚ, τράβα αλλού. Είχα πολλά χρόνια να κάνω τόσο ωραίο snowboard. Αναμφισβήτητα θα ξαναπάω στην πρώτη ευκαιρία.
ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ: 10. Ray LaMontagne - Ouroboros 11. Alicia Keys - Here 12. PJ Harvey - The Six Hope Demolition Project 13. Leonard Cohen - You Want It Darker 14. Sia - This Is Acting 15. 65daysofstatic - No Man’s Sky: Music For An Infinite Universe 16. Dream Theater - The Astonishing 17. Damien Jurado - Visions Of Us On The Land 18. The Kills - Ash & Ice 19. Nick Cave & The Bad Seeds - Skeleton Tree 20. Megadeth - Dystopia
Το 2016 αποφάσισα να κάνω sabbatical και να ταξιδέψω πολύ.
Έτσι, μαζί με τη λίστα των 20 αγαπημένων μου άλμπουμ,
ανεβάζω και μια λίστα (αξιολογική)
με 20 καινούργια μέρη
που είδα στις τρεις ηπείρους που βρέθηκα.
Αλλά φέτος είναι και η δέκατη χρονιά που έχουμε Blogovision.
Για μια ματιά σε όσα έχουν συμβεί αυτή τη δεκαετία
συνέχισε παρακάτω, στο κλασικό αφιέρωμα
που έχει μόνιμη, περίοπτη θέση σε αυτό εδώ το site:
